Goodbye Ghana!

Hallo allemaal,

Nog ongeveer 13 uurtjes en dan vlieg ik samen met ons pap en mam via Londen naar Brussel, waar we opgehaald worden door Emiel, Ruben en Anouk!!

Hoe raar het ook klinkt, voor mijn gevoel zijn de afgelopen 4,5 maand toch snel voorbij gegaan, ook al is er gigantisch veel gebeurd in die tijd.
De laatste dagen hebben we ook weer een leuke tijd gehad:

Donderdag:
We reden in een amerikaanse bak supersnel richting Accra. We reden 130 km/u waar je 50 mag!. Daardoor waren we precies op tijd in Suhum, zodat we de voetbalwedstrijd Ghana-Verenigde Staten konden zien. Al snel hadden we een chopbar, Ghanees eettentje, gevonden waar we prachtig naar de televisie konden kijken. Ik had die dag een shirtje aan getrokken waarop 'Ghana' geschreven staat. De Ghanezen deden het erg goed in de eerste helft en kwamen op voorsprong.
Er werd flink gejuicht, maar het resulteerde nog niet in een feestgedruis. Totdat ik buitenkwam om bananen te gaan kopen. Iedereen keek naar mij en waren blij om mij een o'bruni in een Ghana shirt te zien. Ze begonnen om me heen te dansen en uit enthousiasme aan mijn shirtje te trekken.
Tijdens de penalty en andere momenten riepen enkele toeschouwers in het restaurantje: "Jesus, Jesus, Jesus". Het hielp, uiteindelijk won Ghana met 2-1!! Toen werd het helemaal chaos in het kleine stadje. Mensen met vlaggen en alle auto's toeterden er op los. Terwijl ons pap en ik naar buiten gingen, dansten er een groep van wel 40 mannen met een grote vlag over straat. Toen ze zagen dat ik een 'Ghana'-shirt aan had begonnen ze om ons heen te dansen en te zingen. Het scheelde niet veel of ze tilden ons ook nog op. Echt geweldig.
Daarna gingen we weer verder naar Akroso. Daar kwam ik een jongetje uit mijn klas tegen die net als veel andere Ghanezen zei:'We scored you today'. Heel veel Ghanezen denken namelijk dat Holland een onderdeel is van Amerika.
Bij thuiskomst kwamen alle broertjes en zusjes weer op ons mam, ons pap en mij afgerend. En daarna hebben een tijdje in de huiskamer gedanst, omdat ghana had gewonnen.

Vrijdag:
Het laatste nachtje in Akroso duurde zoals gewoonlijk kort, omdat om 5 uur de hanen al begonnen te krijsen, een geit blerde en de Islamieten met het ochtendgebed bezig waren. Die ochtend hebben we nog afscheid genomen op school. In mijn klasje 3 heb ik voor de laatste keer het liedje 'alele' gezongen. Ons mam heeft daarvan een filmopname gemaakt met mijn foto-camera. 'Alele' is een liedje dat ik hun heb geleerd en dat nu heel veel kinderen beginnen te zingen in het dorp als ze mij zien. Ik heb het liedje in Taize in Frankrijk geleerd van 2 Denen.
Het is leuk om te zien dat alle gedoneerde schoolspullen in gebruik zijn. Erg grappig om 4 kleutertjes in een bankje te zien zitten met daarop met grote gedrukte letters 'Donated by Joost'. Nogmaals bedankt voor jullie donaties. We hebben de school er echt mee geholpen!
Vervolgens heb ik ons pap en mam nog de drukke markt van Akroso laten zien.
En daarna was het tijd om de tassen te pakken en afscheid te nemen. Het was niet zo moeilijk om afscheid te nemen, omdat door met ons mam en pap 10 dagen rond te reizen, voor mijn gevoel al een punt had gezet achter mijn tijd in Akroso.
Met een taxi vanuit Swedru rechtstreeks naar Accra, naar het kantoor van de vrijwilligersorganisatie. Daar heb ik mijn Djembe opgehaald. Even later kwamen we bij ons hotelletje aan en daar hadden we een prachtige grote kamer voor ons drieen.
Savonds gingen we eten in een leuk restaurantje. Daar zaten ook een groep Denen. En wonder boven wonder zat daar ook de Deen tussen die mij het liedje 'Alele' heeft geleerd! Ik heb hem direct het fragmentje op mijn foto-toestel laten zien. Hij vond het prachtig en ik ga hem dan ook het fragment doormailen.

Zaterdag:
Nu is het dan zo ver; de laatste dag in Ghana. Ik had een afspraak met onze Ghanese vriend Engelbert. Helaas is hij niet gekomen, omdat hij waarschijnlijk dacht dat we volgende week hadden afgesproken. Dus nu gaan we met z'n drieen Accra in om de laatste souvenirs te kopen. En vanavond 22.30 (Ghanese tijd) vertrekt het vliegtuig en is mijn tijd in Ghana echt voorbij.

Vooruitzichten:
Zoals al eerder gezegd vier ik op vrijdag 30 juni onder andere mijn verjaardagsfeest. Iedereen is van harte welkom! Laat alsjeblieft even weten als je komt. Hopelijk tot dan!