De klim naar Italie

Dag 12: 21 Juni Bad Ragaz - Splugen 78 km

Na een 2e nacht in dit hotel, weer rustig ontbeten aan precies hetzelfde tafeltje als de dag ervoor. Buiten is het droog maar koud(12C). Dus veel kleren aantrekken en de fiets op. Met wind mee en over nauwelijks stijgende wegen bereiken we Thusis. Hier ontmoeten we een nederlands echtpaar van eind 60 dat voor het 12e jaar op rij met een tentje op fietsvakantie gaat. Ze zijn qua fiets, kleding en kampeerbenodigdheden perfect uitgerust. Deze zomer fietsen ze 3 maanden lang door Europa, van Katwijk via Praag, Zwitserland, Nice en Bordeaux en Parijs naar huis. Van hen krijgen we nog tips voor de klim van morgen. "Heb je geen wanten? Dan trek je gewoon sokken aan". Iets verderop nog een 'wurst mit pommes' gegeten, waar we geen genoeg van kunnen kijgen.
Na Thusis stijgt de route direct over een prachtig slingerweggetje door de Viamala -kloof. Tussen steile rotsen klettert de Hinterrein naar beteden. Daarna voelden we ons nog steeds fit genoeg om nog 12 km verder en 400m hoger te fietsen naar Splugen. Eerst om 17 45 een hotel gebeld. Daar was plaats, maar dan moesten we er voor 20.00 zijn en vanuit Andeer is dat nog 'ganz weit' zei de hoteleigenaresse. Ondanks dat de hoge bergtoppen achter de woken verscholen zaten, is dit een mooie beklimming via S-bochten door een dennebos. Om 19.30 bereiken we het schattige dorpje Splugen en ons typisch zwitserse berghotel. We zijn zeer tevreden dat we nu al op 1450m zitten en de helft van de alpenklim al gehad hebben.
In het restaurantje nog een pilsje gedronken om het laatste kleingeld aan zwitserse Franken kwijt te raken.


Dag 13: 22 juni Splugen - Lecco 117km.

Bij het vertrek uit het hotel komen we direct weer het fietspaar tegen die deze dag al he 1e deel van de beklimming gedaan hadden. Terwijl we steeds hoger fietsen hebben we een mooi uitzicht over het zwitserse bergdorpje Splugen. We halen een boer in die met behulp van zijn hond 4 melkkoeien te voet naar de alpenweide brengt. Via S-bochten komen we steeds hoger en zijn de indrukwekkende witte bergtoppen om ons heen steeds beter zichtbaar. Na 10 km zwoegen komen we op de top van de Splugenpas (2115m) en fietsen we tussen de sneeuwvelden. Het is er koud; rond de o graden en een sterke koude wind. Dus snel nog meer kleren aangetrokken en sokken om de handen. Terwijl we aan de koude afdaling beginnen, fietsen we Italie binnen waar ons pap nog nooit eerder geweest is. Na 35 km afdaling is het zo warm (25 graden) dat we alle extra kleren hebben uitgetrokken. We zijn in 1 uur van de winter in de zomer terecht gekomen. In korte broek en korte mouwen fietsen we langs het uitgestrekte Como-meer.
In Varenna halen we op het nippertje de boot die ons naar Bellagio brengt. Hier zitten we op een terrasje aan het water tussen de ijs etende toeristen. We voelen ons wat sloom, omdat we nog moeten wennen aan het zomerse klimaat. De route volgt het Comomeer en gaat door 2 lange tunnels (2,2 en 1,6km), waarin de auto's langs ons razen.
Vandaag nog een ree gezien (ja, een echte) die voor ons neus de weg overstak.
In het stadje Lecco vragen we hulp aan een voorbijganger bij het zoeken naar een hotel. Hij zegt dat hij "un poco" Engels spreekt. Dat bleek ook zo te zijn toen hij "left" zei en rechts wees.
Net buiten het stadje hebben we een hotelletje gevonden boven een pizzeria.
We zijn nu in Italie, waar we voor ons gevoel beginnen aan het tweede deel van onze vakantie.


Dag 14: 23 juni Lecco - Cremona 126km.

Onder een blauwe hemel fietsen we weer langs het meer dat ingeklemd is tussen bergen. Over een overhard pad volgen we de Adda-rivier.
Na Treviglio verandert het landschap snel en komen we in de Po-vlakte waar geen heuvel, laat staan bergtop te zien is. Door velen wordt dit deel van de route als saai omschreven. Maar ons pap bekijkt met veel plezier elke grote boerderij en maisveld nauwkeurig alsof hij door de Osse polder fietst.
Ons pap ziet dat het hier enkele weken geleden zoveel geregend heeft dat veel mais verzopen is en op veel plekken opnieuw is ingezaaid. Er zijn hier grote boerderijen maar er loopt geen 1 koe buiten. Het lijkt op het nederlandse landschap tot je weer een typisch italiaans dorpje tegen komt.
Door de vlakke wegen in het 2e deel van vandaag hebben we toch nog de meeste kilometers op 1 dag afgelegd.
Na even zoeken hebben we een prima hotel gevonden in het mooie centrum van de stad Cremona. 's avonds in een restaurantje koos ons pap voor 'Zuppa di ....' het bleek een soep te zijn waarin mosselen met schaal en al inlagen. Hij heeft er enorm van genoten.

De afgelopen 3 dagen zat er veel afwisseling in het landschap. Elke avond komen we in een totaal andere omgeving aan, dan het gebied waar we die dag zijn vertrokken. We voelen ons prima en fietsen met veel plezier weer verder richting Rome.

En er zijn weer nieuwe foto's! Ook bij het vorige bericht 'de regen zit ons tegen'.