Over de Appenijnen naar Toscane

Het is leuk om al jullie reacties te lezen. We hebben weer een grote stap verder richting Rome gezet.


Dag 15: 24 juni Cremona - Sabbioneta 50 km.

Na het ontbijt een internetcafe opgezocht dat jammer genoeg pas om 10.30 openging. Dit gaf nogal wat trubbels en koste veel tijd. O.a. doordat de italiaanse taalcorrectie plotseling onze tekst veranderde in een mengelmoes van Italiaans en Nederlands. Uiteindelijk zaten we om 14.00 pas op de fiets toen het buiten al behoorlijk warm was. De route ging verder door de Po-vlakte zonder enig heuveltje. Er was 1 stuk van 15 km over een kaarsrechte weg.
Na 50 km. bereiken we Sabbioneta, waar we rondkeken om eten te kopen om vervolgens weer verder te fietsen. WE werden aangesproken door een vrouw die ons uitnodigde voor een 'bikeparty', waar we gratis drinken, hapjes, diner en slaapplek konden krijgen. Dat leek ons wel wat. Het bleek een groep van 14 fietsers te zijn, die een week lang een tocht fietse langs oude stadjes in de Po-vlakte. Hiermee promoten ze de nieuwe Lonely-planet gids over deze regio.
We werden hartelijk ontvangen en overal bij betrokken. We fietsten mee over het plein voor een video-opname die 3 maal overnieuw moest. We liepen mee met een rondleiding door het oude vestingstadje wat in het Italiaans was een 1 uur duurde. De mecanicien van de groep smeerde onze fietsketting, waardoor die nu niet meer piept en kraakt. We werden ook nog in een interview vernoemd dat ze hadden met de locale radio.
Het diner bleek toch niet georganiseerd. Wij zijn gezellig met een Amerikaan van de groep gaan dineren, die ons vertelde over de Italiaanse keuken en eetgewoontes. We sliepen in een comfortabele slaapkamer in een oud universiteitsgebouw.


Dag 16: 25 juni Sbbioneta - Zocca 132km.

We waren vroeg wakker en vonden het jammer dat we de dag ervoor maar 5o km. hadden afgelegd. Daarom al om 6.45 de fiets op en na 20 km. in een eetcafe ontbeten.
De eerste kilometers verliepen snel, omdat we nog steeds door de Po-vlakte fietsen.
Onderweg krijgen we leuke reacties van mensen langs de weg. Ze hebben bewondering voor ons. Een vrouw uit de winkel komt met papier en pen, waarop ons pap zijn leeftijd moet opschrijven. 68, 'complimento' reageerde ze. Toen we een groepje oudere mensen vertelde dat we naar Rome gaan fietsen, discusseerde ze onderling en wezen dat we dan de verkeerde kant op fietste. Met vertrouwen in onze GPS toch gewoon onze route vervolgd naar Modena. Na 100 km. veranderde het vlakke landschap plotseling en volgde er direct een zware klim over de eerste bergen van de Apenijnen. Een bedriegelijke klim over aaneengeschakelde heuvels. Je ziet totaal niet hoever je nog moet en hoe hoog de bergen zijn die nog komen. Via een slingerde klim van 50 meter hoogte naar 800 meter hoogte vinden we boven op de berg een hotel in Zocca. We zijn zeer tevreden dat we vandaag weer 132 km. dichterbij Rome zijn gekomen.


Dag 17: 26 juni Zocca - Montale 104km.

Na een lange afdaling volgde weer een lange klim door het laatste deel van de Appenijnen. Deze keer volgde de weg een beekje door bosgebied. Toen we bijna boven waren viel er een buitje die voor de nodige verfrissing zorgde.
Na een stijle afdaling bereiken we het mooie stadje Pistoia dat in Toscane ligt. Op de markt kwamen we 3 belgen tegen op bepakte fietsen. Zij fietsen precies dezelfde route, maar zijn vanuit Basel vertrokken. Het verbaasde hen dat wij met de over de Alpen zijn gefietst. Hun hadden dat deel met de trein afgelegd, omdat er bovenop te veel sneeuw zou liggen.
In deze stad geeft het routeboekje biedt het boekje de keuze voor verschillende wegen naar Rome. Wij kiezen ervoor om wel de omweg via Florence te rijden, maar niet via Assisi te gaan. Op een bankje in het park berekenen we dat het nog 400km. is naar Rome en dat is een mooie afstand voor de komende 4 dagen. We besluiten in dit stadje Pistoia een hotel te zoeken. Bij de 'Toeristinformation' wordt me verteld dat alle hotels vol zijn, omdat er morgen in de stad een evenement plaatsvindt. Het is een wedstrijd waarbij men de hoge Appenijnenberg op rent.
OP 10 km. buiten de stad hebben we een slaapplek gevonden.


Dag 18: 27 juni Montale - Quercegrossa 114 km.

Na 7 km. fietsen bereikte we weer de route, die ons langs de rivier naar Florence leidde. Hier was het fietspad afgesloten en werden we omgeleid over een graspad, omdat er over een afstand van 1 km bijna alle grote bomen waren omgewaaid op het fietspad. In het centrum van Florence belandde we in de mensenmassa van toeristen. Na wat rondgekeken te hebben op het mooie plein weer snel de drukke stad uit. Hier rijden we door het typische landschap van Toscane met zijn langwerpige bomen, slingerweggetjes en heuvels. Dus weer veel klimmen, terwijl het zweet over ons voorhoofd en in de ogen loopt.
In een volle bar in Greve in Chianti bekijken we de voetbalwedstrijd Engeland-Duitsland. Al snel blijken de enkele kijkers Engels te zijn. 'come on Engeland' schreeuwen ze fanatiek.
Toen de 4-1 gescoord werd en de wedstrijd dus beslist was, zijn we
direct weer doorgefietst want er volgde weer 2 pittige klimmen. Gelukkig stond de zon nu al lager.
In het toeristische Castellina in Chianti bleken alleen duurdere slaapplekken te zijn. Dus weer 10 km verder gefietst naar Quercegrossa waar veel 'agritourismo' te vinden is. Dit is een soort Italiaanse versie van slapen bij de boer.
Bij een wijnboer spreken we een man al zittend op zijn paard. Hij vertelde dat er in zijn 'countryhouse' op de heuvel nog een kamer vrij was. Eerst zijn we alweer een lekkere pizza gaan eten in het dorpje om in het donker weer terug te komen bij het huis waar we eerder al waren. Vervolgens reed de man voorop in zijn pickuptruck naar onze slaapplek. Op onze fietsen volgden we zijn achterlichten over onverharde stijle landweggetjes. Waar gaat dit naartoe? Bovenop een heuvel met prachtige wijnvelden slapen we in een bijgebouw van zijn huis. Dit is lux ingericht in verschillende vakantieverblijven. Dus heel wat anders dan 'Schlaf im Stro'. Hier hebben we een prachtig uitzicht op het verlichte dorpje.