Voorlopig laatste week in Akroso

Hallo allemaal,

Weer bedankt voor jullie vele reacties. Ik geniet van elk berichtje. Ik ga vanaf morgen op reis en ben dus meer op internet. Ik zal binnenkort een keer een heel bericht vol schrijven met reacties op jullie berichten en vragen.

De tijd vliegt voorbij. Het is alweer april en morgen gaat de grote rondreis van 3 weken beginnen!! Het is nog steeds hartstikke leuk en gezellig en 'de tijd vliegt als het gezellig is'. Er is ook weer vanalles gebeurt de laatste week.

Begrafenis:
Afgelopen zaterdag ben ik samen met mijn moeder naar drie begrafenissen geweest. Ik heb eerst een zwarte doek omgedaan. Een soort chiefkleren (zie 'chief-foto). Dus ik had mijn rechterschouder bloot. En omdat ik alles behalve gespierd ben zag het er heel komisch uit. Om de paar honderd meter moest het doek weer opnieuw worden omgedaan, omdat hij afzakte. Het doek is 50 jaar geleden door de toenmalige Chief van Akroso gedragen. Er waren 8 begrafenissen tegelijkertijd in het dorp en ze worden ook samen georganiseerd. De begrafenissen worden maanden van tevoren gepland, want ze bewaren het lichaam van de overledenen ongeveer 3 maanden in de vriezer voor de begrafenis. Dus Jonas, jouw grap "over maand kan ik niet want dan heb ik een begrafenis", dat is hier realiteit. Er hing ook een aparte sfeer in het dorp. Overal zag je mensen met zwarte en vaak leren kleding lopen. Bij elk huis van een overledenen was een soort parti-tent geplaatst, een band met gigantische boxen en een heleboel mensen die op tuinstoelen zaten. Het was vooral raar om van de ene naar de andere begrafenis te lopen. Ik ben bij drie begrafenissen geweest. We liepen dan steeds door de drukte buiten het huis en huis binnen waar dan de overleden in een volop met zilver en kleurrijke slierten versierde kist lag opgebaard. Heel vreemd om dan een 71 jarige vrouw opgebaard te zien, die op 17 december is overleden. Ook al waren er bands en luide muziek, de sfeer was niet feestelijk. Mensen waren rustig en af en toe liepen er vrouwen helemaal schreeuwend( en op een manier dat mij deed denken aan beelden uit Palestina) te huilen.
Men nodigt mensen niet uit om te komen voor de begrafenis. Mensen uit het dorp komen gewoon langs als ze willen. Naast de oude vrouw heb ik ook een overleden man van 52 jaar en een man van 34 jaar gezien. De laatste man was tijdens zijn werk als bouwvakker van de derde etage gevallen. Hij overleed terplekke en zijn hele kaak was gebroken. Door zijn scheef gezicht leek het if hij al heel oud was. Terwijl ik in mijn 'apen'-pakje door de menigte liep begon iedereen te lachen. Ik werd ook door heeeeel veel mensen aangesproken. Ik heb 5 huwelijksaanzoeken gehad, waarvan 1 vrouw van ongeveer 70. Ik heb 'ja' gezegd. Bij de 2 mannen zijn we in en meteen weer uitgelopen. Ik voelde me daardoor een beetje een 'ramptoerist', maar het is hier heel normaal. Bij de overleden vrouw hebben ik samen met mijn moeder een tijdje gezeten. Ik schaamde omdat ik perse op een stoel moest zitten, terwijl een wat oudere vrouw naast me stond. Ik kon, hoeveel ik ook probeerde, nier weigeren. Ik kreeg nog een 'bidprentje', maar dat heeft hier de omvang van een misboekje. Het is in het Engels, terwijl vooral volwassen bijna geen Engels kunnen. na een ruim uur, gingen we op het moment dat de kist in een taxi naar de begraafplaats werd gereden.
S'avonds ben ik samen met Arjan en Rienke en onze gastouders weer naar de begrafenis gegaan. Zij waren ook helemaal in steil gekleed. Midden in het dorp was er een plein helemaal ingericht voor al de 8 begrafenissen samen. Eerst werd er geld ingezameld door familieleden. Ik heb ook wat gegeven aan de familieleden van de mensen waar ik die ochtend was geweest. Ik kreeg dan een officieel kaartje. Daarop staat de naam en foto van de overleden, mijn naam, het bedrag dat ik heb gegeven en de handtekening van degene die het in ontvangst heeft genomen. We (Arjan, Rienke en ik) begonnen te dansen midden op het plein. En alle mensen van het dorp vonden het prachtig. Al snel was het gedaan, omdat er een flinke tropische regenbui aan zat te komen. Het begrafenisfeest werd direct afgebroken en iedereen ging snel naar huis. De volgende dag werd het weer hervat en ik was de enige 'obruni' die weer ging. Nu ging ik samen met meneer Bokoo. Eerst heb ik wat fotoos gemaakt. Meneer Bokoo mocht zelfs een foto maken van mij terwijl ik op de plaats zat, waar normaal de Chief zit. Hij was nu afwezig. Toen nog een kort dansje gemaakt en toen wilde meneer Bokoo alweer naar huis, want hij zei dat het afgelopen was. Die avond zei ik tegen mijn gastmoeder Emma dat ik het jammer vond dat ik nog niet echt een begrafenisfeest heb meegemaakt. Emma reageerde: "There will be plenty funirals, because there are still many people in the fridge".

Afscheid Rienke:
Rienke gaat morgenochtend Akroso verlaten en we gaan dan afscheid nemen. Ook al heb ik op deze site niet veel over haar geschreven, we hebben echt heel veel samen beleefd, gesproken, maar vooral lol gehad. Ik ga Adwa (zoals Rienke wordt genoemd) echt missen. Zie www.riencuun.waarbenjij.nu

Buurman bestolen:
Vrijdagochtend had ik al meteen het gevoel dat er iets aan de hand was wat ze me niet wilde vertellen. Emma was heel boos tegen heel veel verschillende mensen aan het praten. Toen was mijn ontbijt een half uur later klaar dan normaal. Emma vertelde vervolgens dat ik altijd mijn deur moet sluiten, ook als ik naar mijn wc hokje ga die buiten is. Daarnaast zei ze dat ze misschien voor mij een plaskoker gaat kopen, zodat ik snachts niet naar buiten hoef om te plassen. En tenslotte zei ze dat ze een waakhond gaat kopen. We hebben nu een heel schattige puppy van 2 euro!!!
Voordat ik naar school ging heb ik gezegd dat ik het gevoel had dat er iets was gebeurd dat ik nog niet wist. Toen vertelde ze dat de buren snachts waren bestolen van een radio en een horloge. De dief was gewoon snachts via de deur bij hun in de kamer gekomen. In de kamer slapen ze met vader, moeder en drie kinderen. Ze hebben niets gemerkt. De buren wonen direct naast me in hetzelfde langwerpige gebouw.

Moeder van verdachte:
De moeder van de verdachte van de inbraak in mijn kamer, is verschillende keren bij mij thuis geweest om te praten. Een keer moest ik erbij komen ze zitten en toen viel ze op haar knieen en smeekte ze me in het Twi om uitstel van betaling. Ze kan de 140 euro smartegeld pas betalen als ze over enkele weken haar cacao-oogst binnen heeft. Ik heb gezegd dat ze mag betalen als ik terug ben van mijn reis. Toen de vrouw weg was spraken meneer Bokoo en ik erover om het bedrag misschien te gaan verlagen naar 1 miljoen Cedi (100 euro).
Emma was er niet zo mee eens, want zij weet dat alleen de mobiel hier in Ghana al 150 euro waard is.

De 'echte' dief is gepakt:
Vandaag kreeg ik te horen dat de 'echte' dief van mijn mobiel, scheeraparaat en horloge is opgepakt. Ik ben meteen na schooltijd naar het politiebureau gegaan. Daar vertelden ze dat drie mannen vandaag zijn opgepakt. Ze hebben toegegeven dat ze mij hebben bestolen en mijn buurman en nog meer mensen. Mensen in het dorp zijn de dieven op het spoor gekomen toen ze een paar dagen geleden ergens hadden ingebroken. Ze hebben toen net als bij mij het raam in de fik gestoken. Iemand had 1 van de daders vandaag op straat herkend. De dief is toen terplekke door zo'n twintig of dertig mensen in elkaar geslagen. Dat is hier heel normaal en al zou je een crimineel vermoorden dan wordt je daarvoor nog niet berecht. Ik heb aan de officier gezegd dat ik alle drie de mannen wil zien, omdat ik misschien degene herken die mijn scheerapparaat pakte. Ergens in een cel zaten twee mannen, maar ik zag snel dat zij het niet waren. Toen liet de officier nog een man zien die op het kantoor zat voor verhoor. Ik herkende hem en zei meteen dat ik vrijwel zeker wist dat hij het was. Op dat moment begon de 'verdachte' naar me te glimlachen.
De politie zegt dat ze mijn horloge en scheerapparaat hebben teruggevonden en dat ik terug zal krijgen. Mijn buurman heeft zijn radio alweer mee naar huis. Mijn mobiel is al naar Kumassi om verkocht te worden. De politieman zei heel overtuigend dat ze de mobiel terug gaan halen en weer aan mij geven. Ik verwacht er niet veel van. Hoe het allemaal nu verder gaat lopen weet ik niet. Maar ik ben blij dat die ene vrouw geen moeite meer hoeft te doen om mij smartegeld te gaan betalen, want haar zoon is geen verdachte meer.

Douche:
Mijn 'echte' moeder, had in Nederland me een plasticke douchezak gegeven, die bedoeld is voor op de camping. Ik was die een beetje vergeten em heb hem van de week geintroduceerd. Het was een groot succes. Met enkele broertjes en buren hebben we de zak onder cacaoboom gehangen en zijn toen eronder gaan douchen. Het werkte echt goed en het was ook heel erg leuk. Een dag later vertelde meneer Bokoo dat als ik terug ben dat hij dan boven het douchehokje (zonder dak) een lat wil maken om de douchezak op te hangen. Dan kan iedereen echt gaan douchen en hoef ik geen strandemmertje meer te gebruiken om water over me heen te gooien! Dat wordt een mooi staaltje 'Bokoo Constuctions'.

Klas 2 speelt boom
De lerares heeft een aparte manier van straffen. Als de kinderen teveel praten ofzo, dan moeten ze allemaal gaan slapen en gebeurd er dus niets meer. Gisteren zag ik heel de klas stonden met de armen in de lucht. Ik vroeg hoe lang ze dat al deden. ze zaten zo al een half uur en moesten nog een half uur tot de pauze. Ik vond het maar zielig en vroeg of ik wat strekoefeningen met haar klas mocht doen. Ik lied toen heel de klas een vogel uitbeelden, daarna een olifant. Toen deden ze de armen wat losschudden. En tenslotten liet ik ze een boom uitbeelden, oftewel weer de armen in de lucht. Toen ben ik weer naar mijn klas gegaan.

Dochter van 'headmaster'
De dochter van de hoofdmeester is op 26 jarige leeftijd overleden na een lang ziektebed. Hij was er echt kapot van en was niet op school. Ik heb tijdens deze examenweek dus de klas echt helemaal alleen gedraaid.

Schooltekeningen
De schooltekeningen die ik van klas 7 van de Liempdse basisschool heb gekregen zijn nog niet terecht. Ik denk dat ze op het kantoor liggen en ik ga dan ook een keer met de hoofdmeester heel het kantoor afzoeken. Maar er komt altijd weer iets tussen en de laatste week was de hoofdmeester afwezig.

Schoolspullen en dvg-shirtjes:
De schoolspullen zijn in Akroso! Er zijn wel heel veel dingen gestolen. Waarschijnlijk door de ambassade, maar ik kan niemand erop aanspreken. Vooral wat duurdere dingen, zoals rekenmachines zijn gestolen. We gaan het verdelen over de scholen als we terug zijn van onze rondreis. Ik ben blij dat ik nog veel Dvg-shirtjes heb. Ik heb nog 12 oude voetbalshirtjes van mijn team Dvg 5 en 1 keepershirt. Ik had er 17 in de doos gestopt, dus er lopen nu 5 Ghanezen ergens rond in een dvg 5 shirt, gesponsord door cafe de ploeg Liempde.

Vooruitzichten:
Ik ga morgenochtend samen met Arjan vertrekken voor een rondreis van drie weken. Het is namelijk drie weken schoolvakantie wegens Pasen. Ik zal veel gaan meemaken en daarom ook wat vaker berichten plaatsen.

Tot snel,

Groetjes Joost