Rondreis door Ghana + foto's

Hallo allemaal,

Met mij gaat het prima. Ik ben samen met Arjan lekker aan het genieten van onze rondreis door Ghana!

Zondag, Kumasi:
In Kumasi kwamen we Rienke tegen en vele andere vrijwilligers. We hebben nu echt afscheid genomen, want op 25 april vliegt ze weer naar Nederland.
In Kumasi zijn Arjan en ik samen met twee engelse vrijwilligers naar het Ashanti-Museum geweest. Dat is in het oude paleis van de chief van Ashanti. Ook hebben we nog rondgelopen over de drukke markt van Kumasi, grootste markt van west-afrika.

Maandag, Ashanti-tour:
Deze dag hebben we rondgereden door het Ashanti-koninkrijk. We hebben eerst een 'Traditional Shrine' bekeken. Dat is een woonhuis van een soort priester van het traditionele geloof. We hebben daarna nog een dorpje bezocht waar ze op de 'Kente'-manier kleding weven. Vervolgens vervolgden we onze reis met een taxi over een onverharde weg dat door een prachtig berglandschap ging. Uiteindelijk zijn we in net voordat het donker werd in Nkoranza aangekomen.

Dindsag, aapjes kijken:
In Nkoranza sliepen we in een soort vakantiehuisje, op het terrein van 'hand in hand'. Dit is een project opgezet door een nederlandse vrouw en er wonen ongeveer 40 kinderen met een verstandelijke beperking.
We hadden die dag met Nynke, een andere Nederlandse vrijwilliger, afgesproken om samen naar 'Boabeng-Fiema Monkey sanctiory' te gaan. Dit is een bos dat tussen twee dorpjes in ligt en waar je heel veel apen kunt zien. Samen met een gids liepen we tussen de aapjes over een bospaadje.
S'avonds hebben Arjan en ik nog gezellig een pilsje gedronken met vrijwilligers van het 'hand in hand-project'.

Woensdag, naar Bui national park:
We stonden om 6 uur op om naar Bui national Park te gaan. We reden 3 uur lang over een onverharde weg. Het Park ligt namelijk ver weg van de grote wegen, vlakbij de grens met Ivoorkust.
Daar aangekomen kwamen we drie bekende vrijwilligers tegen, die we kennen van de wekelijkse Swedru-meeting. Het was er heel primitief. Zo was er geen electriciteit en moest je zelf je eten mee brengen en klaarmaken in een 'coalpot' die we van de buurvrouw konden huren.

Donderdag:
Om 6 uur smorgens kwam een gids ons ophalen om het national park in te trekken op zoek naar nijlpaarden. Eerst liepen we 5 kilometer naar een vissersdorpje. Daar riep onze gids 3 vissers om vervolgens met de houten peddels op de schouder naar de rivier te lopen. Daar stapte we in houten kano's en hebben we nog een half uurtje over de rivier gevaren. Een visser zag in de verte enkele nijlpaarden. We hebben vervolgens anderhalf uur lang vanaf de oever op een afstand van ongeveer twintig meter naar de nijlpaarden lopen turen. Dit hield in dat we af en toe een nijlpaard met snuit en oren boven het water uit zagen komen. Ik liet de gids ook even door mijn verrekijkertje kijken, want hij had zelf geen verrekijker. Hij had wel een gigantisch geweer op zijn schouder. Vervolgens weer teruggevaren, naar via het vissersdorpje weer de lange weg naar huis gelopen.

Vrijdag:
Om 4 uur snachts zijn we in het donker opgestaan, want er is daar geen electriciteit. Om 5.00 uur vertrok de enige bus, die vanuit het park vetrekt. De reis ging weer 3 uur lang over de onverharde weg. Ik voelde me een soort Jan de Rooy tijdens de Dakar-rally. Omdat iemand voor me het raampje open had staan, kwam er heel veel zand in mijn gezicht en kwamen we bruin de bus uit.
Toen weer via een taxi-rit en een trotro-rit naar Kintampo, waar we eindelijk weer even lekker konden douchen. Daarna zijn we naar de Kintampo waterval gegaan. Een prachtige en grote waterval, waar heel veel Ghanezen lekker aan het zwemmen waren. Arjan en ik hebben ook even een duik genomen. Echt gaaf om de kracht van het water te voel als je onder de waterval doorloopt.

Zaterdag:
De volgende dag zijn we naar de 'Fuller Falls' gegaan. Dit was in tegenstelling tot de Kintampo-waterval een hele rustige waterval. Er was namelijk niemand te bekennen. Na een tijdje rustig rondgekeken te hebben zijn we naar de straat gegaan, waar we op een bepaalde tijd hadden afgesproken met een taxichauffer dat hij ons weer zou ophalen. Het bleek een typische Ghanese taxichauffeur. Want hij kwam eerst 45 minuten te laat en wilde uiteindelijk meer geld dan dat we van tevoren hadden afgesproken.
Daarna zijn we direct naar Tamale gegaan. Dit is de grootste stad van het noorden van Ghana. Tijdens de 3 uur durende busrit veranderde de omgeving steeds meer in een soort savanne-gebied. Het is hier namelijk warmer en droger, omdat het dichterbij de woestijn ligt. Langs de weg zagen we kleine dorpjes met alleen maar lemen huisjes. De moskee was het enige stenen gebouw van het dorp. In het noorden leven vooral moslims.
Nu zijn we in Tamale en slapen in het 'Alhassan'-hotel.

Vooruitzichten:
Komende nacht staan we om 3 uur snachts op om de bus naar Mole national park te pakken, die om 4 uur sochtends vertrekt. Het is een tocht van 5 uur en daarna moeten we nog 5 kilometer lopen naar het hotel. Het park staat vooral bekend om zijn olifantenpopulatie. We blijven er drie nachten slapen. Dus als je je afvraagt wat ik doe tijdens de boerenmert, dan weet je dus dat ik waarschijnlijk oog in oog zal staan met een olifant!

Foto's:

Foto 1 t/m 6: Dit zijn foto's die ik eerder heb geplaatst. Uitleg kun je vinden in mijn vorige 'foto-bericht'.

7: Hier zie je mijn raam de ochtend nadat er bij mij is ingebroken. Als je goed kijkt kun je zien dat het muggengaas is weggeschroeid doordat ze het in brand hebben gestoken. Ze hebben door het raam onderandere mijn telefoon van de tafel gepakt, die links op de foto ziet.

8: Ik hou een schoolkind een eclipsbrilletje voor, zodat hij naar de zonverduistering kon kijken.

9: Op het plein van het dorp zitten heel veel mensen met traditionele zwarte begrafeniskleding.

10: Meneer Bokoo en ik zitten samen voor ons huis, nadat we samen naar de begrafenis zijn gegaan. Natuurlijk moest ik ook in gepaste kleding!!

11: Ik ben samen met wat broertjes en zusjes onder de cacaoboom aan het douchen. Deze campingdouche-zak had ik uit Nederland meegenomen.

12: Hier zie je een collega van mij proefwerken aan het nakijken, terwijl schoolkinderen voor straf een uur lang op de knieen en met de handen omhoog zitten.

13: Hier zie je Kumasi, na Accra de grootste stad van Ghana. Je ziet het op de voorgrond het tro-trostation en op de achtergrond de grootste markt van west-afrika.

14: Hier zie je het legendarische zwaard. Dat ruim 300 jaar geleden in de aarde is gestoken en dat wordt gezien als het begin van het Ashanti-konikrijk. Mohammed Ali heeft het eruit proberen te trekken maar dat lukte niet.

15: Dit is de onverharde taxi-rit van Mampong richting Nkoranza.

16: Dit is het gebouwtje waar Arjan en ik in sliepen in Nkoranza. Je ziet Arjan net boven het muurtje uitsteken, terwijl hij geniet van zijn 'bucket-shower'.

17: Savonds hebben we in Nkoranza gespeeld met enkele kinderen met een verstandelijke beperking, die op dat terrein wonen.

18: Nynke en Arjan maken foto's van de apen in Boabeng-Fiema Monkey Sanctiory.

19: Dit was onze slaapplaats in Bui National Park. Er was daar geen electriciteit.

20: Dit is het vissersdorpje waar we doorheen kwamen, toen we nijlpaarden gingen bekijken.

21: Het vissersbootje waarmee we over de rivier voeren op zoek naar de nijlpaarden.

22: Aan de oever waren de vissers stomverbaasd toen Arjan zijn jongleerkunsten liet zien. Hij jongleerde met twee sinaasappels en een soort cakebrok.

23: Zo zag ik eruit toen we in Kintampo aankwamen, nadat we drie uur lang met een bus over een onverharde weg hadden gereden. En wat ging ik daarna meteen doen..... douchen.

24: Dit is de Kintampo-waterval, waar ik ook een lekker duik heb genomen.

25: Hier zie je een dorpje in het noorden van Ghana. Een dor gebied en de meeste huizen zijn van leem gebouwd.

Zo dat was het weer voor de keer. Alle Liempdenaren en tante Brigit veel plezier op de boerenmert. Ik zal over een tijdje wel laten weten hoe het bij de olifanten is geweest.

Groetjes Joost