Grüssen aus die Schweiz

14 juni: Brulange - Schirmeck 116 km.
Vanuit Brulange (vlakbij Metz) vertrokken en weer verder door het uigestrekte glooiende landschap. Het is er nergens vlak. In Mittersheim was er eindelijk weer een winkel na 100 km. aan mini-dorpjes. Maar de winkel was net 10 minuten gesloten, omdat die van 12.00-14.00 dicht. Dus zijn we naar het plaatselijke restaurantje gegaan. Hier in Frankrijk is het heel normaal om tussen de middag in een restaurant te eten. Dus zaten we tussen de bouwvakkers en kantoormensen voor 10 euro een 3-gangen menu te eten. Daarna hebben we kilometers langs een kanaal gefiest, waar het fietspad plotseling overging in een grasberm die heel ongelijk was (foto). Achteraf bleek dat de gps de verkeerde kant van het kanaal had gewezen. Daarna direct regen. Snel jas aan en helm op. Ons pap had niet in de gaten dat hij de helm verkeerd om op had gezet. In een barretje gevraagd naar de voetbalwedstrijd van Nl. 'determiné' zei de barvrouw. Het was dus allang afgelopen, dus maar naar Japan-Kameroen gekeken.
Toen de regen voorbij was zijn we naar de Vogezen gefietst. Hier kregen we de op 1 na zwaarstwe klim voor de kiezen. 5oo m. hoogteverschil tot uiteindelijk 800m. Het klimmen ging prima. Daarna snel afdalen en een hotelletjes gevonden, waar we eigenlijk hadden moeten reserveren.

15 juni: Schirmeck(Fra)- Ottmarsheim(fra) 118km.
Ontwaakt in dit klassiek\antiek hotel, waar we letterlijk achter de geraniums hebben ontbeten.(foto) We hebben gewacht tot de regen voorbij was. De eertste km. gingen door de prachtige bossen van de Vogezen. Hier nog een klimmetje gehad naar de col du Steige(534m).
Nog een bezoekje gebracht aan de supermarché. Dat kopst veel tijd met al die gangen en keuzemogelijkheden. Daarna wisselde de bossen plotsklaps voor het mooie wijngebied van de Elzas. Er zijn hier mooie dorpjes met 'gelige' vakwerkhuisjes (foto).
Verder richting de Rijn is de weg vlak met grote velden met o.a. mais. Het lijkt wel de Peel. Ons pap is onder de indruk van de grote regen-installaties.
Bij behulpzame mensen thuis wat telefoontjes gepleegd naar hotels. Uiteindelijk in Ottmarsheim (Frankrijk) aangekomen. Ook dit plaatsje heeft net als onze vorige 2 slaapplaatsen een duitse naam, maar men spreekt Frans en ein bisschen Deutsch.
Nu in een goedkoop boeren hotel/restaurant. Als we vragen om te dineren krijgen we de keuze tussen warm of koud gemalen varkensvlees. Het eerste gekozen en was toch prima te eten.
Hier helaas niet te beleven, dus ook geen tv om voetbal te kijken. Dus lekker op tijd gaan slapen in alweer een prima bed.

16 juni: Ottmarscheim (fra)- Zurzach (Zwi). 112 km.
We kregen een stokbrood met jam ontbijt geserveerd door de eigenaar gekleed in zijn onderhemd.
Weer door het vlakke landbouwgebied en een prima fietspad langs een kanaal naar de grens met Zwitserland die aan de rand van Basel ligt. Bij de grens stuitten we op een hek waar we stiekem doorheen probeerde te komen.(foto). Later bleek er nog een hek te zijn die wel gesloten was. Dus even omfietsen en netjes langs de douane.
Direct in Basel maakten we direct letterlijk contakt met een zwitser. Er kwam een auto uit een inrit, die mij veel te laat zag. Hij reed me om. Dus ik op de grond en fietstassen over de weg. Ons pap schrok zich wild en dacht 'einde fietstocht'. Ik stond direct op en had gelukkig slechts schaafwondjes op de enkels. Toen naar de fiets gekeken. De bidonhouder was krom en 1 remblok zat vast. De bestuurder van de auto was behulpzaam en bezorgd. We hebben het remblok eruit gehaald en via de 'Toeristeninformation' een fietsenmaker gevonden. Die had binnen 10 minuten de fiets gerepareerd. Dus ik heb het er goed van afgebracht. In Basel nog even zwitserse Franken gepind en wat boodschapjes gedaan. We wilden zo snel mogelijk die drukke stad uit.
We hebben daarna de hele middag door de regen gefietst. Het is geen pretje maar we zijn er goed op gekleed. In een barretje hebben we nog even de eerste helft gekeken van de Zwitserland-Spanje. Bij een 0-0 stand zijn we weer op de fiets gestapt. Even later reden we tussen de toeterende auto's met zwitserse vlaggen en begrepen we dat Zwitserland gewonnen had.
De route volgde de Rijn en af en toe fietste we langs de andere kant van de oever in Duitsland. Het was toen droog. We hebben nu een prachtig hotel in Zurzach. Het kost wat, maar dan heb je ook wat. Ondanks de regen, het heuvelige landschap en het ongelukje hebben we toch weer 112 km. gefietst.

We hebben nu dus al bijna 800 km. afgelegd. Het is hard werken, maar we vooralsnog geen fisieke klachten.
We komen meestal pas rond 20.30 op deindbestemming aan. Dan is het eerst een hotel zoeken, snel even douchen. Daarna gaan eten, nog wat voetbal kijken. Als we een plan gemaakt hebben voor de volgende dag is het weer tijd om te gaan slapen.

Nu een computer gevonden in een chique hotel. We hebbenb genoten van de leuke wisselende reacties van jullie.
Hier is helaas geen mogelijkheid om foto's erop te zetten. De komende dagen fietsen we nog door Zwitserland langs de Rijn.

Grussen aus die Schweiz,

Jan en Joost